zondag 12 september 2010

Selamat Hari Raya

Dit zinnetje krijgen we de laatste dagen langs alle mogelijke kanalen te horen. Op de radio wordt het ons in alle verschillende toonaarden en melodietjes ingezongen. Elke winkel heeft wel zijn Hari Raya speciale sales, op televisie van hetzelfde en elke avond krijgen we hier en daar wel een vuurwerkje te zien of te horen.
Bij ons is het beter bekent als het suikerfeest van de moslims, dat het einde van de ramadam aankondigt.
Hierdoor hebben we wel een dagje verlof en dus een lang weekend (de plaatselijke scholen hebben zelfs 1 tot 2 weken vrijaf).

Op vrijdag trekken we erop uit naar Georgetown, het bekenste stukje van Penang. Eerst brengen we een bezoek aan fort Cornwall,  maar veel stelt dit niet voor. Het dateert van in 1786 en is niet oud genoeg om indruk te maken. Buiten enkele kanonnen die er nog staan en één dappere soldaat.
Omdat het ondertussen begint te regenen en het ook heel warm is beslissen we om Georgetown te doorkruisen met de auto en al vlug zien we dat het daar uitzonderlijk rustig is en dat bijna alles gesloten is omwille van Hari Raya. Alleen in het Indische en het Chinese deel (Chinatown) kunnen we even de bruisende energie proeven die er op de normale dagen hangt. Dit wordt zeker nog eens opnieuw bezocht!
Wel pikken we nog een lekkere pizza mee in een van de kleine restaurantjes.

Zaterdag doen we het rustiger aan en vervullen we eerst een paar huishoudelijke taken voordat we richting Queensbay gaan, het grootste en recentste schoppingscentrum van Penang. De kinderen vinden het altijd leuk als we op de hoogste parking gaan staan wat op zich al een attraktie is.
Helemaal bovenaan vind je een heuse bioscoop, een grote rollerskate baan, karaoké boxen, indoor speeltuin, videohal (waar je al zot en doof wordt van al die verschillende muziekjes bij het passeren, laat staan er binnen te zitten!). De rest zijn allemaal winkels en eetgelegenheden. Je loopt hier al snel verloren.
We worden zo nu en dan ook aangestaard omwille van onze blanke huid en nog meer om onze krullen, zeker die van Riette, af en toe is het ook al gebeurt dat ze vragen of ze een foto mogen nemen van heMarte en Riette samen met hun kindjes, maar altijd op een zeer lieve en vriendelijke manier.
Bij het buiten komen horen we plotseling enthousiaste kreten op de achterbank, de kermis die we in doorgaan gepasseerd waren blijkt helemaal tot leven te zijn gekomen en gehuld in een zee van gekleurde lichtjes. Enkele tellen later zitten we in de plaatselijke "Poliep" (octopus) en in het reuzenrad. Op de achtergrond horen we de bingo in het Maleisisch. Ook wordt er duchtig met ballen naar blikken gegooid, en het schietkraam is echt grappig. Alsof de tijd hier is blijven stilstaan.
Ondertussen is het al 22u30 en is het nog volop file aan het schoppingscenter, deze blijven in het weekend open tot middernacht en zelfs nog langer, niet normaal!!

Zondag genieten we nog eens van het zwembad, want vanaf morgen gaat het dicht voor 10 dagen wegens herstellingswerken. Er is ergens een buis gesprongen en daardoor zit er een gat in.
We lopen ook even langs de visjes winkel omdat hier in ons huis een aquaruim is blijven staan van de vorige huurders en worden daar getrakteerd op een wonderlijke onderwaterwereld, waar elke eigenaar van vijver of aquarium zou van watertanden. Ook blijken deze spotgoedkoop te zijn! Ook slangen en reptielen, vogelspinnen en nog meer kunnen hier aangekocht worden. In de hoek van de winkel is er zelfs een vijver waar je met je voeten in mag gaan zitten en daar wordt je getrakteerd op een gratische massage van visjes!
Op de terug weg gaan we eten naar een typisch eetplaats voor hier, eigenlijk is het een groot overdekt plein met allemaal  genummerde tafeltjes en daarrond zijn allemaal eetkraampjes gebouwd, waar je overal verschillend gerechten kunt kopen: van noodle soup, tapenjaki, fried oysters, bananenpanekoeken en nog zoveel meer. Je gaat aan een tafeltje zitten en dan ga je als het ware shoppen aan de verschillende kraampjes, je bestelt en geef je tafelnummer op, zo stel jij volledig je eigen menuesamen en alles wordt aan jouw tafeltje gebracht. Een leuke manier om te eten en bovenal spotgoedkoop, je kan het er zelf niet voor klaar maken! Ook het eten met stokjes wordt al volop aangeleerd.


2 opmerkingen:

  1. Hallo Allemaal


    Ik ben aan oma eens aan het tonen hoe ze kan reageren op jullie blog.

    Ik ben bezig met een mail met foto's voor jullie.

    Groetjes

    Tante en oma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo daar,

    tof om jullie blog te volgen en foto's te zien. Vooral Lankawi lijkt me zalig mooi te zijn.

    Groeten,

    Stijn & Katrijn

    BeantwoordenVerwijderen